Wil jij ook graag dat alles beter wordt in 2019? Het is een hoopvolle wens, maar niet alles wordt beter door het te verbeteren. Spelfouten, die kun je verbeteren, een machine kun je verbeteren. Maar je adem? Of je stem? Daar werkt het niet. Hoewel , ik kwam pas nog een boekje tegen, weliswaar in de ramsj: ”Beter leren ademhalen.”
Om kort te gaan, ik heb in het boekje één oefening (van de 33) gevonden die me aansprak. En die oefening is nog helemaal niet zo simpel: “Spreid uw tenen bij het inademen en breng ze weer naar binnen bij het uitademen.”*
Maar ik kon in dat boekje nergens iets vinden over wat de adem echt te betekenen heeft. Dat we de adem maar het beste zijn gang kunnen laten gaan en er naar leren luisteren. Dat de adem van zichzelf heel veranderlijk is en niet per se regelmatig. En dat de adem niet goed voelt als we ons niet goed voelen en dat als we ons wel goed voelen, de adem ook goed zit. Zo simpel is het. daar valt niets aan te verbeteren.
Jezelf of je adem verbeteren, is eigenlijk voorbij gaan aan wat er is. Je neemt jezelf niet serieus. Vraag je af wat er aan de hand is, vraag jezelf af wat je nodig hebt om je weer goed te voelen, zorg voor jezelf. Het lijkt zo simpel, maar we stappen zo snel in de valkuil van het verbeteren; god betere!
Als we vertrouwen op de adem, lekker in ons vel zitten, dat we merken dat het goed voelt, dan is het vervullend, dan komen we tot onszelf, dan genieten we van het leven. Soms wil ons lijf graag even rust. Niet hollen, rennen. vliegen. Een pas op de plaats maken, tijd laten voor een adempauze.
*Zo staat de oefening in het boekje. Zelf zou ik hem toch anders formuleren: “Spreid je tenen en laat je adem volgen. Bij de uitademing ontspan je je tenen weer. Vind je het moeilijk om je tenen te spreiden, laat dan je handen meedoen. Doe eerst de ene kant en dan de andere.”
‹ Vorig bericht Volgend bericht › Overzicht